မီးျပင္းျပင္းက်ေအာင္ကို ပူျပင္းရဲ႕
ကမၻာအဆက္ဆက္ ကြာျခားသြားေအာင္ ပူျပင္းရဲ႕
နွလံုးသားေတြ ကြဲရွသြားေလာက္ေအာင္ ပူျပင္းရဲ႕
ရိုးျပတ္ေတြမွာ တံလွ်ပ္ေတြထ
ဒီလိုနဲ႔…သူ႔ေခါင္းထက္က ပန္းေတြလည္းေၾကြ
နွစ္ေယာက္သားလမ္းမွာ အလြမ္းေတြနဲ႔ေ၀…
ေႏြ…
ေႏြ…
ေႏြ…
ဥၾသေတြတြန္တဲ့…ေႏြ
ငါတို႔နွစ္ေယာက္ မဆံုျဖစ္ၾကေတာ့တဲ့…ေႏြ
ေရႊၾကယ္မိုး
(2/25/2012-1:33 PM)
No comments:
Post a Comment
ခုလိုလာတာေက်းဇူးပါ