Thursday, November 24, 2011

ေသေနတဲ့ကဗ်ာ-တာရာမင္းေ၀

လြမ္းတယ္
သက္တံ့ရဲ႕ အဲဒီဘက္အၿခမ္းေလးကို လြမ္းတယ္
မၿပယ့္တၿပယ္နဲ႔ လူနံ႔သင္းရတာကိုလည္း မုန္းတယ္။

စိတ္ထဲမွာ မီးစုန္းေတြ အခါခါပြက္ထခဲ့
က်ဥ္းက်ဥ္းကေလး ဆိုေပမယ့္ ကိုယ့္တြင္းကို ကိုယ္တူးခဲ့တယ္။

ဘယ္တုန္းကမွ မဖူးပြင့္ခဲ့သလို
ႏွစ္ေတြဟာ ပြတ္ကာသီကာ ၾကာခဲ့ၿပီ။

ေဝးရမွာကို စပယ္တစ္ပြင့္စာေလာက္ ၾကိဳသိပါရဲ႕
ဒါေပမယ့္
ပူအိုက္စြတ္စိုတဲ့ အဲဒီလမ္းကေလးမွာ
ကၽြန္ေတာ္တု႔ိ အတူတူမိုးခိုခဲ့ၾကပါတယ္။

အရႈံးကို ဘယ္လို သဲကႏၱာရေတြနဲ႔ ၿခယ္မႈန္းရမွာလဲ ေၿပာပါ။

ဝန္ခံပါတယ္
ေဆာင္းၿမ အမႈန္ေတြကို ေတြ႕တုိင္း တလဲ့လဲ့ ေၿပးေကာက္
“ တစ္ခြက္တည္းပါ ” လို႔ ေၿပာဆိုခြင့္ေတာင္းၿပီး
ကၽြန္ေတာ္က ပင္လယ္အေဟာင္းကို ခပ္ေသာက္ခ်င္ေနတုန္းပဲ။ ။
                    တာရာမင္းေဝ
                    ၂၀၀၂၊ဇူလိုင္၊ေတးကဗ်ာ

No comments:

Post a Comment

ခုလိုလာတာေက်းဇူးပါ

ေဟာဒီဆိုက္ေလးရဲ႕ အၾကီးမားဆံုးရည္ရြက္ခ်က္

၁။ ျမန္မာနိုင္ငံရွိ ဖတ္ခဲ့ဖူးေသာ ကဗ်ာမ်ားထဲမွ ကိုယ္နွစ္သက္ခဲ့ေသာ
ကဗ်ာမ်ားကို ပရိတ္သတ္ဆီသို႔ ျပန္ျပသေပးရန္
၂။ ကဗ်ာကိုျမတ္နိုးတန္ဖိုးထားသူတို႔အတြက္
ကဗ်ာမ်ားကို အလြယ္တကူ ဖတ္ရႈနိုင္ရန္
၃။ တျခားျပင္ပအေၾကာင္းအရာမ်ား မစြက္ဖက္ပဲကဗ်ာတစ္ခုတည္းသက္သက္
အေျခစိုက္စခန္းေကာင္းျဖစ္ရန္