ေကာင္းကင္က…
ပင္လယ္တစ္ခု ေမွာက္က်လာသမ်ိဳး
မိုးဟာ…
ေနေရာင္ျခည္ေတြ ရႊဲစိုေလာက္ေအာင္ရြာလို႕
အသံဗလံေတြ ေမ်ာပါသြားေလာက္ေအာင္ရြာလို႕
အခ်ိန္နာရီေတြ နစ္ျမဳပ္ကုန္ေလာက္ေအာင္ရြာလို႕။
ငါကေတာ႔…
ေခ်ာင္က်က် လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ
မိုးခိုမိေပါ႕။
ဟိုမွာ…
တံစိတ္ျမိတ္ေအာက္က ခိုတစ္ေကာင္
အသံုးမက်တဲ႔ အေတာင္နဲ႔၊
ေမွာင္လည္းေမွာင္၊ တိတ္လည္း တိတ္ဆိတ္
(မိုးသံကလြဲလို႔ေပါ႔ေလ)။
ဒီလိုနဲ႔…
မိုးကလြဲလို႕
အားလံုးနဲ႔ လြဲခဲ႔ေပါ႕။
သစၥာနီ
ေဟာဒီ့ေနရာကေန ကူးတာပါ...။http://www.poemscorner.com/post-type/myanmar-poems/16860
No comments:
Post a Comment
ခုလိုလာတာေက်းဇူးပါ