တာရာမင္းေ၀-ေက်ာင္းသားအထၳဳပတၱိ(အျပည့္စံု)

တာရာမင္းေ၀ရဲ႕ရွားပါးကဗ်ာျဖစ္ပါတယ္

(၁)
မင္းရဲ႕ ႐ုပ္အေလာင္းဟာ
ျခေသၤ့ဂူထဲမွာ ႐ွိလိမ့္မယ္
အေမွာင္စုန္းစုန္းမွာ
အရာအားလံုး ေမ့ေဖ်ာက္ပစ္
ေနာက္တစ္ေခတ္ မင္းေအာင္ျမင္ေစကြယ္

အက္ကြဲေနေသာလက္မ်ားနဲ႔
ဘုရားသခင္ထံငါတို႔ဆုေတာင္း
မင္း.. ေကာင္းရာသုဂတိလားပါေစ..လို႔
ငါတို႔ရဲ႕
ေသြးတစ္စက္ကို ထက္၀က္ခြဲ
မင္းခံတြင္းထဲ
တဲတဲေလးေလွ်ာခ်ၾကည့္ယင္
ႏႈတ္ခမ္းေသမ်ားက
ဖြဖြတိုးတိုးေလး လႈပ္႐ွားေအာ္ျမည္
ဒီ..မို..က..ေရ..စီ..
ဒီမိုကေရစီလို႔ .. ဆိုလိမ့္မယ္
ညီေလးရယ္
ရႏိုင္မယ္ဆိုယင္
မင္းရဲ႕အ႐ိုးတစ္မႈံကို
နိဗၺာန္ဘံုအထိယူၿပီး
ဘုရား႐ွင္ကို ျပၾကည့္ခ်င္တယ္..
မင္းဟာ သူရဲေကာင္းေလးျဖစ္တယ္
မင္းဟာ အာဇာနည္ေလးျဖစ္တယ္
မင္းဟာ ဗမာေက်ာင္းသားေလး.. ျဖစ္တယ္ေလ။

(၂)
ေရငတ္သလို.. ငတ္ခဲ့ရတဲ့
ဗမာျပည္က “လူ႔အခြင့္အေရး”ဟာ
အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာ
သခ်ၤဳ ိင္းေျမမွာ
တရား႐ံုးရဲ႕ ရာဇ၀တ္မႈေတြထဲမွာ.. ႐ွိေနတယ္..
မင္း.. စြန္႔ခြာခဲ့တဲ့
စာသင္ေက်ာင္းကေလး
မင္းသတင္းေတြ ေမးေနၿပီ
မင္းရဲ႕ စာအုပ္ေဟာင္းထဲမွာ
ဆရာမရဲ႕ မွတ္ခ်က္...
မင္းအတြက္...
“ေနာက္ထပ္စာအုပ္အသစ္လဲပါ” တဲ့
စာအုပ္မလံုေလာက္မႈ
ေဖာင္တိန္မလံုေလာက္မႈ
မုန္႔စားဆင္းခ်ိန္မွာ ေက်ာင္းခန္းထဲအိပ္ေနမႈ.. စတဲ့
လူမႈကိစၥအ၀၀
မင္းခ်ည္းမွ မဟုတ္ခဲ့ပါဘူးကြယ္
တိုက္ပြဲမွာ
ခၽြန္ျမစြာ ေတာင္းဆိုႏိုင္ဖို႔
ေခါင္းေလာင္းအိုႀကီးကို ႏႈတ္ဆက္
ခ်ီတက္လာတဲ့ အာဇာနည္ေလးေရ..
ခြပ္ေဒါင္းရဲ႕
တစ္ေၾကာင္းစာခၽြန္
သမိုင္းစင္ကိုထမ္း
ရာဇ၀င္ၾကမ္းခက္ ေသြးစက္႐ႊဲစို
ခုေတာ့..
မင္းရဲ႕ ခံုနံပါတ္ေလး “ငို” ေနၿပီ... ။

(၃)
ေ႐ႊဘုန္းေရာင္လက္၀င္းတဲ့
ႏွင္းျပာျပာမနက္ဦးမ်ားမွာ
ဒို႔ ကမၻာကို
ျပန္လာဦးမွာလား.. ဟင္...
“အမ်ဳိးဘာသာ သာသနာအတြက္
သား .. ႏႈတ္ဆက္ခဲ့ပါတယ္” တဲ့
မင္းထားခဲ့တဲ့ စာတိုကေလး
မင္းတို႔ အိမ္ကို ေပးလိုက္ၿပီ
ယိုင္ရဲ႕ က်ဥ္းေျမာင္းေနတဲ့
မင္းတို႔ရဲ႕ အိမ္ကေလးထဲမွာ
မင္းရဲ႕ ေဖေဖဟာ
လက္သီးကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္
ဆုပ္ထားတယ္..
မင္းရဲ႕ ေမေမဟာ
အခန္းေထာင့္မွာ
ၿငိမ္သက္စြာထိုင္ၿပီး
မ်က္ရည္စီးေၾကာင္းတစ္ခုကို အေဖာ္ျပဳ
(ရင္ထဲမွာေတာ့)
သား ျပန္ “လု” ေန႐ွာေတာ့မယ္။

“ေကာင္းမြန္စြာ
သၿဂၤဳ ိဟ္ၿပီးစီးပါေၾကာင္း” .. တဲ့
အေလာင္းကိုမွ
မျမင္ရ မေတြ႕ရ
ဘယ္ေနရာမွာ က်ဆံုးခဲ့သလဲ ညီေလးရယ္...
ေဒါင္း႐ုပ္ကေလးလိုပဲ
မင္းရဲ႕ အတၳဳပၸတၱိဟာ
အေတာင္ပံပါတယ္
တိုက္ပြဲ၀င္တယ္
ႏြယ္လိုပတ္ခ်ည္ ခိုင္က်ည္နစ္စူး
ေရာက္ေလရာဘ၀အဆက္ဆက္မွာ
မင္း.. ေမာ္ဖူးရျခင္းမ်ားစြာနဲ႔
ကင္းေ၀းပါလိမ့္မယ္ ... ။

(၄)
အိမ္ထရံမွာ
တခါခါ မင္းမ်က္ရည္သုတ္တဲ့
စုတ္ခ်ာခ်ာ လြယ္အိတ္ကေလး
ေခတ္ေဘးေခတ္ဒဏ္သင့္ေန႐ွာတယ္..
“ေခတ္လြတ္လပ္မွ
ေက်ာင္းသားလြတ္လပ္မယ္”
အ႐ြယ္နဲ႔ မလိုက္ေအာင္ေတြး
“ေက်ာင္းသားအေရး”ဆိုတာ
မင္းမွာ မ႐ွိခဲ့ပါဘူး
“ဘုရားေခတ္မွာဆိုယင္
ရဟႏ ၱာျဖစ္တဲ့အထိ လိမၼာမယ္”
ဒါေပမယ့္...
“အေမွာင္ေခတ္မွာေတာ့
အာဏာ႐ွင္ကို ဖီဆန္တယ္”
ညီေလးရယ္ မင္းသိပ္မွန္တယ္..

ခံယူခ်က္ကို
အေျမာက္ဆံလို ပစ္ေဖာက္
အေ၀းဆံုး အျမင့္ဆံုး
ဘ၀တဆံုး မင္းေရာက္ခဲ့တယ္..
စစ္ေမာင္းသံၾကားယင္
ခြာတ႐ွပ္႐ွပ္ျဖစ္ခ်င္တဲ့
ေခတ္ရဲ႕ စစ္ျမင္းကေလးလို မင္းဟာ
ရာဇ၀င္ကို ထိုးခြဲ
တိုက္ပြဲကို ဒုန္းေဖာက္
မီးေတာက္ဆူးျခစ္
ေခတ္သစ္ပူေဇာ္
ေတာ္လွန္တဲ့ ညီေလးေရ
ခြပ္ေဒါင္းအေပါင္းရဲ႕
ေကာင္းခ်ီးၾသဘာသံေစ
မင္းေရာက္ရာအရပ္က ၾကားပါေစ...

(၅)
ညီေလးေရ
ရာဇ၀င္ေရးရာ
စာအုပ္ပိတ္
ေတာ္လွန္ေရးမွာ “အိပ္”ေတာ့ေနာ္
စိတ္ခ်သြားပါ
အရာအားလံုးကို ေမ့ေဖ်ာက္
ေသြးနဲ႔တည္ေဆာက္တဲ့ အုတ္ဂူတစ္လံုး
တေလာကလံုး လင္ေစအားကြယ္..
တိမ္သား႐ိုးရီ
ဒီမိုကေရစီ ေတာင္တက္လမ္းက
ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေက်ာက္ေလးေတြအျဖစ္
စြဲနစ္က်န္တင္လို႔ .. ေအာင္ျမင္မွာပါ
ဗမာျပည္အတြက္
လိုအပ္တဲ့
“လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ ဒီမိုကေရစီ”
အေ႐ွ႕ဖက္အရပ္မွာ
ျခေသၤ့ေတြ ခ်ီလာၿပီ
စစ္ျမင္းေတြ ၿပိဳင္လာၿပီ
ခြပ္ေဒါင္းေတြ ပ်ံလာေနၿပီေလ..
ညီေလးရယ္
ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ
ေအးျမစြာ
႐ွင္းသန္႔စြာ
ေနာက္ဘ၀မွာ ျမင္ေယာင္ၾကည့္စမ္းကြယ္
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္
ယမ္းေငြ႕တလူလူၾကားထဲမွာ
မင္းခ်စ္တဲ့ ဗမာျပည္ႀကီးဟာ
ေဒါင္းအလံကို ပန္းလို ပန္လို႔ လွလို႔..
ေၾသာ္..
ေဒါင္းအလံကို ပန္းလို ပန္လို႔
လွလို႔ပါပဲ .. ညီေလးရယ္.... ။ ။

ေ႐ႊဘုန္းလူ

(ဗမာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာေက်ာင္းသားသမၼဂၢမ်ားအဖြဲ႕ခ်ဳပ္မွ ထုတ္ေ၀ေသာ “အေရးေတာ္ပံုမွ ထြက္လာေသာ ၀ိညာဥ္မ်ား၏ ပံုရိပ္မ်ား” ကဗ်ာစာအုပ္တြင္ ေဖာ္ျပထားေသာ ကဗ်ာကို မူရင္းသတ္ပံုအတိုင္း ေဖာ္ျပထားပါသည္)