Friday, November 25, 2011

ေနကြယ္ရထား-မေနာ္ဟရီ

အမွတ္မထင္ပါဘဲ ကံ့ေကာ္၀တ္ဆံေတြက ၀ါခဲ့ၾကတယ္
ေနကြယ္တိုင္း ၫႈိးေရာ္ေပးရတဲ့အထဲမွာ ငါ့လိပ္ျပာေတြ မပါဘူး။
ထူးခတ္ခံထားရတဲ့ ငါ့ရင္ဘတ္တစ္ျခမ္းကို
ငံု႔ၾကည့္သံေ၀ဂရ ေနာင္တဆိုတာေတာ့ မရိွခဲ့ဘူး။
ဆိတ္ဖလူးပြင့္ေတြေၾကြတဲ့နံနက္ခင္းမွာ
မပြင့္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ရနံ႔ေတြကိုျပန္ေကာက္
ကိုယ့္စိတ္ထဲမွာပဲ ကိုယ္ျပန္လမ္းေလ်ွာက္ခဲ့တယ္။
ငါ့လက္နဲ႔ မေဆာက္ခဲ့တဲ့ေတာင္တန္းကို
ငါ... မျဖန္သန္းခ်င္တာ ဆန္းသလား ။

(ခဲြခြာခဲ့ရတဲ့ေန႔ကစလို႔)
ခ်စ္ေသာတစျပင္ေလးမွာ ကဗ်ည္းျပာရီေတြလြင့္ေ၀ ။
ဘာတတ္ႏိုင္ဦးမွာလဲ
ဟိုးမွာ... အေမွာင္ျဖဴျဖဴေတြက ျမဴးလြင့္ေနတယ္။
ေနာက္ဆုံးေတာ့...
ရထားက ဘူတာ႐ုံကိုထားၿပီး ထြက္ခြာသြားရရဲ႕
ဥၾသသံရယ္၊ ဖိနပ္ကေလးတစ္ဖက္ရယ္... စကားပြင့္ေလးေတြရယ္
မိုးရြာၿပီးက်န္ခဲ့တယ္... ။


မေနာ္ဟရီ

No comments:

Post a Comment

ခုလိုလာတာေက်းဇူးပါ

ေဟာဒီဆိုက္ေလးရဲ႕ အၾကီးမားဆံုးရည္ရြက္ခ်က္

၁။ ျမန္မာနိုင္ငံရွိ ဖတ္ခဲ့ဖူးေသာ ကဗ်ာမ်ားထဲမွ ကိုယ္နွစ္သက္ခဲ့ေသာ
ကဗ်ာမ်ားကို ပရိတ္သတ္ဆီသို႔ ျပန္ျပသေပးရန္
၂။ ကဗ်ာကိုျမတ္နိုးတန္ဖိုးထားသူတို႔အတြက္
ကဗ်ာမ်ားကို အလြယ္တကူ ဖတ္ရႈနိုင္ရန္
၃။ တျခားျပင္ပအေၾကာင္းအရာမ်ား မစြက္ဖက္ပဲကဗ်ာတစ္ခုတည္းသက္သက္
အေျခစိုက္စခန္းေကာင္းျဖစ္ရန္