စည္းအျပင္ကလူ-ေအာင္ရင္ျငိမ္း

အေျခအေနက
လူကုိပလက္ေဖာင္းေပၚေနရာေရႊ႕ထားတယ္
ဘာျဖစ္လဲ
ငရဲဆုိလည္း အရသာအသစ္
နိဗၺာန္ဆုိလည္း
အေတြ႕အႀကံဳအသစ္ေပါ့
ပန္႕ခ္ေရာ့ခ္ေတးကုိ ေလခၽြန္လုိ႕
နတၳိ၀ါဒီစာတန္းနဲ႕ ေသြးေအးမိတယ္။
လူ႕ဘ၀ဆုိတာ
ေလယာဥ္ပ်ံေပၚကၾကည့္ေတာ့ ကမၻာေျမျပင္
ကမၻာေျမျပင္ကၾကည့္ေတာ့နတ္ဘုံနတ္နန္း
ကုိယ့္အဓိပၸါယ္က
မူရင္းအတုိင္းပဲ။
တျခားလူေတြျမင္လား
လွ်ာဖ်ားေလးနဲ႕ လ်က္တာေလာက္ေတာ့
ရယ္တာေပါ့
လူၿပိန္းဦးေႏွာက္နဲ႕
ေျပာတာေလာက္ေတာ့ ရယ္တာေပါ့
ပါ၀ါမ်က္မွန္ခ်င္းမတူလုိ႕
ေလာကအျမင္ခ်င္းမတူတာ
အႏုပညာကုိ ပုိက္ဆံအိတ္ထဲကႏႈိက္ယူလုိ႕
မရသလုိ
ဉာဏ္ပညာဆုိတာ
က်မ္းစာအုပ္ေတြထဲက ထြက္လာတာမွ
မဟုတ္ဘဲကုိယ့္လူ။
ရယ္ဒီမိတ္အကၤ်ီ၀တ္လုိ႕
၀ံပုေလြနံ႔ထြက္ေနတဲ့ အေရျပားေတြၾကား
ကုိယ္ကဂ်င္းန္ပင္အေဟာင္းနဲ႕ဆုိေပမယ့္
လူႀကီးလူေကာင္းစိတ္ေမြးသူ
မင္းလည္းဒီလုိဘ၀င္မ်ဳိးနဲ႕ပဲမဟုတ္လား။
ဘယ္လုိတံဆိပ္နဲ႕ျဖစ္ျဖစ္
ကုိယ့္ေသြးသားက ၾကြပ္ဆပ္တယ္
ကိုယ့္အ႐ုိးကရင့္တယ္။
အခုလည္း
ပလက္ေဖာင္းေပၚ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထုိင္လုိ႕
လူေလာကကုိ ရယ္ေသြးသြမ္းေနပုံ
မိန္းမဆန္ဆန္
စကားလုံးေတြနဲ႕ ပစ္ေပါက္ခ်င္စိတ္ မျဖစ္မိ
ဘူးလား
“ဟား- -ဟား- -ဟား”

(၂၀၀၇-မတ္လ-ေရႊသမင္)

ေအာင္ရင္ျငိမ္း