ေသေသသပ္သပ္ကို
သပ္နဲ႔ရိုက္၊ တံစို႔နဲ႔ထိုးျပီး
ငါ့စိတ္တံခါးကို ငါပိတ္ထားလိုက္တယ္ျဖဴျဖဴ
နင္မရွိေတာ့တဲ့ေနာက္ပိုင္း
နင္ရွိေနသလိုမ်ိဳး အျဖစ္အပ်က္ေတြ
ျပန္လည္တိုက္ဆိုင္ ျဖစ္ပ်က္လာတဲ့အခါ
“ငါ…အရမ္းကို အမွတ္ရေနတယ္ …ျဖဴျဖဴ”လို႔
တိတ္္တိတ္ေလးနဲ႔…နင့္နင့္ရွရွ ေရရြတ္ေနမိတယ္…
တမ္းတမိတာေပါ့ဟာ….
အေခါက္ေခါက္အခါအခါ ေရးျခစ္ပစ္ခဲ့တဲ့
ဦးေနွာက္ေပၚမွာ နင္ဟာအထင္ရွားဆံုးေပါ့…
တမ္းတျခင္းဆိုတာ ဘာဟုတ္ေသးလဲ…
ဆန္းပ်တဲ့ အသက္ရႈျခင္းကသာ
လွမ္းလွတဲ့ အကြာအေ၀းကို တစမ္းစမ္းနဲ႔
ထထၾကည့္ေစခဲ့တာေပါ့…
ကံၾကမၼာက မရက္စက္ခဲ့ပါဘူး ျဖဴျဖဴ…..
ရက္စက္ျခင္းေတြကသာ ငါတို႕ကို ကံၾကမၼာေခါင္းစဥ္တပ္ျပီး
နင္နဲ႔ငါ့ကို ေသကြဲကြဲေစခဲ့ၾကတာ ျဖစ္မယ္…(ငါထင္တယ္)
နင္နဲ႔ငါအျပီးသတ္ေ၀းၾကရတဲ့ေနာက္ေတာ့ နင့္အစား
ငါေပြ႔ဖက္ခဲ့ရတဲ့ အရာဟာ အုတ္ဂူျပာတစ္လံုးသာ ျဖစ္ေတာ့တယ္…
ငါ့အေရွ႕မွာမိန္းကေလးတစ္ေယာက္ေယာက္က
သူရဲ႕ဆံပင္ေတြကို ခါယမ္းပစ္လိုက္တဲ့အခါမ်ိဳးမွာဆို
နင့္ကို သြားသြားသတိရေနမိတယ္…ျဖဴျဖဴ…
ညညအိပ္လို႔ေပ်ာ္ေနတုန္းမွာ စူးစူးရွရွေအာ္ဟစ္ေခၚတတ္တဲ့
နင့္အသံေလးေတြ…..နင္ နွစ္နွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္ကိုရယ္ေမာခဲ့တဲ့ နင့္အသံေလးေတြ
ငါ့…နိုးၾကားမႈအာရံုေတြမွာ လာလာေပၚတဲ့အခါ……………………..
……………………………………………………………………………….
ငါ..နိုးမထခ်င္ေတာ့ေလာက္ေအာင္ ေျခာက္ျခားမႈေတြနဲ႔
ငါ..နိုးထလာရတယ္…ဒီအခ်ိန္ဆိုနင္ အရမ္းခ်မ္းေနမလား..ျဖဴျဖဴ
အရာအားလံုးဟာ လံုး၀ျပန္ဆံုနိုင္ခြင့္မရွိေတာ့မွန္းသိလိုက္ရတဲ့အခါ..
နင္..ေနာက္တစ္ၾကိမ္ေလာက္ေတာင္ ငါ့ကိုျပံဳးမျပနိုင္ေတာ့ဘူးဆိုတာ..
သိလိုက္တဲ့အခါ…နင့္ဓါတ္ပံုကို ထုတ္ထုတ္ၾကည့္ျပီး ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ေတြ႔ခဲ့ၾကတုန္းက
ေျပာခဲ့ၾကတဲ့ စကားေလးေတြ…ငါတစ္ေယာက္တည္း ျပန္ျပန္ေရရြတ္ေနမိတယ္..ျဖဴျဖဴ
ဘာမဆိုေပ်ာ့ညံ႔ခ်င္တဲ့ငါ့ကို …နင္ကေတာ့ ‘အရူး’လို႔ေျပာေနမိလိမ့္မယ္…
ရူးမိတာေပါ့ဟာ…
အၾကိမ္ၾကိမ္အခါအခါ စီးဆင္းခဲ့တဲ့
ပါးျပင္ေပၚကေရစီးေၾကာင္းမွာ နင္ဟာအစီးဆင္းဆံုးေပါ့
ငိုေၾကြးျခင္းဆိုတာဘာဟုတ္ေသးလဲ…
ပိုေ၀းသြားၾကျခင္းဆိုတဲ့အေတြးကသာ ျပိဳလဲသြားနိုင္ေအာင္
ဆြဲေဆာင္ခဲ့တာေပါ့…ျဖဴျဖဴရယ္…
ေရႊၾကယ္မိုး
4:56AM(12/30/11)
shwekyalmoe@gmail.com
No comments:
Post a Comment
ခုလိုလာတာေက်းဇူးပါ