မယံုျပန္ဘူးလား ေရႊေယာင္ရယ္…
မမီမကမ္းနဲ႔ လွမ္းခဲ့ရေပမယ့္
နင္က… ငါတကယ္ခ်စ္မိသြားတဲ့ နဂါးေငြ႕တန္းေလးပါ။
ခိုးခိုးၿပီးနမ္းခဲ့တာေတြေတာ့ ေဗြမယူနဲ႔ေပါ့ ေရႊေယာင္ရယ္…
ဘယ္သူေတြေမးေငါ့ေငါ့
နင့္ႏႈတ္ခမ္းတြန္႔ တခ်က္တိုင္းမွာ
ေျပးလာေခ်ာ့ခ်င္တဲ့ေကာင္ပါ။
တစ္ေထာင့္တစ္ညလံုးလံုး
ပံုျပင္ေတြပဲေျပာရေလာက္ေအာင္ေတာ့
ငါမတံုးေသးဘူးဆိုရင္
နင္ကၿပံဳးဦးမယ္…။
ၾကယ္ေတြတစ္အုပ္ႀကီးေၾကြဦးမယ္ေရႊေယာင္ေရ…
မ်က္လံုးေလးေတြမွိတ္ထားရံုနဲ႔ ေတြ႔ရမယ့္
ငါဖန္တီးထားတဲ့ ဧဒင္ဥယ်ာဥ္
နင့္ကို ကိုယ္တိုင္ျမင္ေစခ်င္ၿပီ…။
စာမ်က္ႏွာေတြေပၚ တက္တက္လြမ္းရတာေတာ့
အခ်စ္ေတြ ေစ်းက်တယ္ေရႊေယာင္…
ဖေယာင္းေကာင္းေကာင္းနဲ႔သက္ေသျပခ်င္တာမို႔
…..
နင္ျပန္လာဖို႔ လိုတယ္။
ၾကယ္စုတ္ၾကယ္ပဲ့
No comments:
Post a Comment
ခုလိုလာတာေက်းဇူးပါ